Напишите рассказ о супер мальчике который может сделать, но не делает. на татарском!БЫСТРО ОЧЕНЬ!Даю...

Бер вакытта, кечкенә шәһәрдә супер мальчик яшәгән. Аның исеме Рөстәм иде. Ул бик көчле һәм акыллы иде, бөтен нәрсәне эшләргә сәләтле иде: очарга, кешеләрне коткарырга, хәтта вакытны туктатырга да мөмкин иде. Ләкин Рөстәм бер нәрсә белән аерылып торды - ул үзенең супер көчен кулланмады.

Рөстәм һәрвакыт газиз әти-әнисе, дуслары һәм укучылары белән кайгыртучы һәм ярдәмчел булды. Ул бераз да зур эшләргә керешмәде, чөнки аның күңелендә бер сорау ятты: "Әгәр мин һәрвакыт ярдәм итсәм, кешеләр үз көчләрен ничек табар?" Шуңа күрә ул тормышның гади мизгелләрен бәяли, дуслары белән уйнарга, мәктәптә укырга һәм табигатьтә йөрергә яратты.

Көннәр узгач, Рөстәмның дуслары аның сәләтләрен аңлый башладылар. Алар аңа, "Нигә син үз көчен кулланмыйсың?" - диеп сораган чакта, Рөстәм җавап бирә иде: "Минем супер көчем бар, ләкин безнең һәркемнең үз эчендәге көчне табарга кирәк."

Шулай итеп, Рөстәм үзенең супер көчләре белән дусларының йөрәкләрендә оптимизм уятты, һәм алар да үзләренең көчләрен табып, тормышта уңышка ирештеләр. Рөстәм, чыннан да, супер мальчик булды, чөнки ул кешеләргә ярдәм итү урынына, аларның үз көчләрен табарга ярдәм итте.

Бер көнне, кечкенә шәһәрдә, Супер Мальчик исемле бер малай яшәде. Ул башка балалардан бик аерылып торды, чөнки аның үзенә генә хас булган сәләтләре бар иде. Ул хәтта күккә оча, вакытны туктата һәм кешеләрнең уйларын укый ала иде. Ләкин, бер кызыклы факт бар иде: ул бу сәләтләрен еш кулланмый иде.

Супер Мальчикның исеме Данияр иде. Ул һәр көнне мәктәпкә барганда, аның дуслары белән уйнап, гади тормышын дәвам итте. Дуслары аның сәләтләрен белмәсәләр дә, Данияр аларга ярдәм итәргә һәм аларның бәхетле булуларын теләргә тырышты. Әмма, кайвакыт, аның сәләтләре белән ярдәм итү мөмкинлеге килеп чыкса да, ул аларны кулланмый иде.

Бер көнне, шәһәргә зур проблемалар килде. Шәһәрдәге кешеләрнең берсе юкка чыкты. Барлык кешеләр борчылган һәм алар Даниярга ярдәм сорады. Ул, әлбәттә, ярдәм итә ала иде, ләкин ул сәләтләрен кулланырга курыкты. "Әгәр мин ярдәм итсәм, кешеләр мине башкача карый башлар", – дип уйлады ул.

Шул арада, шәһәрдәге балалар бергәләп уйнау өчен җыелдылар. Алар Даниярга: "Син бит Супер Мальчик, син безгә ярдәм ит!" – диделәр. Данияр аларның күзләрендәге өметне күреп, бер мизгелдә уйланып калды. Нигә ул үз сәләтләрен кулланмады? Нигә ул кешеләргә ярдәм итәргә курка?

Ниһаять, Данияр үзенең сәләтләрен кулланырга карар кылды. Ул күккә очып, юкка чыккан кешене тиз арада таба алды. Аны куркудан, борчылудан коткарып, кешеләргә кайтарды. Шәһәр халкы аңа рәхмәт әйтте, һәм Даниярның йөрәге шатлык белән тулды.

Шуннан соң, Данияр аңлады, сәләтләрен куллану авырлыкларны җиңәргә ярдәм итә, һәм ул гади тормышта да, дуслары өчен файдалы була ала. Супер Мальчик хәзер һәрвакыт кирәк вакытта ярдәм итәргә әзер иде. Аның сәләтләре – аның җаваплылыгы, һәм ул аларны дөрес кулланырга өйрәнде.

Шулай итеп, Даниярның тормышы үзгәрде: ул гади малайдан шәһәрнең героена әйләнде, һәм аның дуслары аның белән горурландылар. Даниярның тарихы – сәләтләрне үзең өчен түгел, ә башкалар өчен куллануның мөһимлеген күрсәтә.

Булган, ди, бер супер малай. Аның исеме Айдар булган. Ул башкалардан аерылып торган, чөнки аның гаҗәеп көче бар икән. Ул теләгән әйберне эшли ала: ташларны күккә чөя ала, елгаларны туктата ала, хәтта күккә менеп йолдызларга кагыла ала. Ләкин Айдар бернәрсә дә эшләми.

Көннәрдән бер көнне авылда зур бер бәйрәм була. Бөтен кеше шат, бөтен җир бизәлгән. Әмма бәйрәм алдыннан бер зур проблема килеп чыга: авылның иң биек баганасы авып төшкән, һәм аны күтәреп куярга беркемнең дә көче җитми. Бөтен авыл халкы Айдарга килә дә, үтенеп сорыйлар:
– Айдар, зинһар, ярдәм ит! Синең көчең бар бит, багананы күтәреп куя аласың!

Ә Айдар аларга елмаеп кына карый:
– Мин багананы күтәрә алам, әмма бу эшне сез үзегез дә башкара аласыз. Бергәләп тырышсагыз, барысы да килеп чыгачак.

Авыл кешеләре башта аның сүзләрен аңламыйлар. Әмма аннары бөтен авыл халкы бергә җыела, һәркем үз көчен куша, һәм, ниһаять, багананы күтәреп куялар. Бәйрәм дәвам итә, ә Айдар читтән генә күзәтә.

Авыл кешеләренә Айдарның көче кирәк булмаганын аңлыйлар. Алар үз көчләренә ышанырга өйрәнәләр. Ә Айдар, үз чиратында, кешеләргә ярдәм итүнең иң зур көче – аларны үз көчләренә ышандыру икәнен аңлый.

Шулай итеп, супер малай Айдар берни эшләми кебек тоелса да, чынлыкта иң мөһим эшне башкара: кешеләргә үзләренә ышанырга ярдәм итә.

Шуннан соң авыл халкы һәрвакыт тырышып эшли башлый, ә Айдар аларның үзләрен ничек үзгәрткәнен елмаеп күзәтә.

Барысы да бәхетле булалар!