Бер көнне, кечкенә шәһәрдә, Супер Мальчик исемле бер малай яшәде. Ул башка балалардан бик аерылып торды, чөнки аның үзенә генә хас булган сәләтләре бар иде. Ул хәтта күккә оча, вакытны туктата һәм кешеләрнең уйларын укый ала иде. Ләкин, бер кызыклы факт бар иде: ул бу сәләтләрен еш кулланмый иде.
Супер Мальчикның исеме Данияр иде. Ул һәр көнне мәктәпкә барганда, аның дуслары белән уйнап, гади тормышын дәвам итте. Дуслары аның сәләтләрен белмәсәләр дә, Данияр аларга ярдәм итәргә һәм аларның бәхетле булуларын теләргә тырышты. Әмма, кайвакыт, аның сәләтләре белән ярдәм итү мөмкинлеге килеп чыкса да, ул аларны кулланмый иде.
Бер көнне, шәһәргә зур проблемалар килде. Шәһәрдәге кешеләрнең берсе юкка чыкты. Барлык кешеләр борчылган һәм алар Даниярга ярдәм сорады. Ул, әлбәттә, ярдәм итә ала иде, ләкин ул сәләтләрен кулланырга курыкты. "Әгәр мин ярдәм итсәм, кешеләр мине башкача карый башлар", – дип уйлады ул.
Шул арада, шәһәрдәге балалар бергәләп уйнау өчен җыелдылар. Алар Даниярга: "Син бит Супер Мальчик, син безгә ярдәм ит!" – диделәр. Данияр аларның күзләрендәге өметне күреп, бер мизгелдә уйланып калды. Нигә ул үз сәләтләрен кулланмады? Нигә ул кешеләргә ярдәм итәргә курка?
Ниһаять, Данияр үзенең сәләтләрен кулланырга карар кылды. Ул күккә очып, юкка чыккан кешене тиз арада таба алды. Аны куркудан, борчылудан коткарып, кешеләргә кайтарды. Шәһәр халкы аңа рәхмәт әйтте, һәм Даниярның йөрәге шатлык белән тулды.
Шуннан соң, Данияр аңлады, сәләтләрен куллану авырлыкларны җиңәргә ярдәм итә, һәм ул гади тормышта да, дуслары өчен файдалы була ала. Супер Мальчик хәзер һәрвакыт кирәк вакытта ярдәм итәргә әзер иде. Аның сәләтләре – аның җаваплылыгы, һәм ул аларны дөрес кулланырга өйрәнде.
Шулай итеп, Даниярның тормышы үзгәрде: ул гади малайдан шәһәрнең героена әйләнде, һәм аның дуслары аның белән горурландылар. Даниярның тарихы – сәләтләрне үзең өчен түгел, ә башкалар өчен куллануның мөһимлеген күрсәтә.