"Вечар" Алеся Дударава — гэта апавяданне, якое ўвасабляе ў сабе шматгранную карціну жыцця савецкай беларускай вёскі. Характарыстыкі персанажаў у гэтым творы могуць быць параўнаны з мульцікам, паколькі яны маляўніча прадстаўлены і валодаюць яркімі рысамі, якія робяць іх запамінальнымі і жыццёвымі.
Галоўныя героі: У апавяданні прысутнічаюць розныя героі, якія ўвасабляюць пэўныя тыпы людзей, характэрныя для сельскай мясцовасці. Гэта старыя і маладыя, мужчыны і жанчыны, кожны са сваім характарам, поглядамі на жыццё і ўласнай гісторыяй. Кожны з іх можа быць прадстаўлены ў выглядзе мультыплікацыйнага персанажа, дзе іх рысы ўзмоцнены для лепшага ўспрымання.
Сюжэт: Яго можна апісаць як просты, але насычаны жыццёвай мудрасцю і гумарам. Дзеянні персанажаў часта падкрэсліваюць традыцыі і звычаі, якія існуюць у вёсцы, іх узаемадзеянне і канфлікты. Гэта робіць апавяданне жывым і дынамічным, як добры мульцік з глыбокім падтэкстам.
Гумар і трагедыя: Як і ў многіх мульціках, у "Вечары" прысутнічае спалучэнне гумару і трагедыі. Смех скрозь слёзы — вось што часта характарызуе сітуацыі, у якія трапляюць героі. Гэта дазваляе чытачу лепш зразумець іх унутраныя перажыванні і сутыкненні з рэальнасцю.
Мова і стыль: Дудараў выкарыстоўвае багатую, маляўнічую мову, якая робіць апісанні жывымі і яскравымі. Гэтая асаблівасць стварае эфект прысутнасці, як быццам глядзіш мульцік, дзе кожны дэталь важны і мае сваё значэнне.
Такім чынам, апавяданне "Вечар" можна ўспрымаць як мульцік, дзе кожны персанаж адыгрывае сваю ролю на сцэне жыцця, спалучаючы ў сабе гумар і сур'ёзныя разважанні пра чалавечыя лёсы.